GNEIS Gneis é unha rocha metamórfica composta polos mesmos minerais que o granito (cuarzo, feldespato e mica), con capas alternas de minerais claros e escuros.
O gneis caracterízase por as súas propiedades térmicas, a súa capacidade de calor específica e a súa resistencia. É resistente á calor, á presión e ao desgaste.
Dureza de rocha 5.2 na escala de Mohs
LOCALIZACIÓN E USO O gneis abunda en lugares como Groenlandia, un territorio danés situado entre o océano Atlántico Norte e o Ártico. Tamén en Galicia e no Sistema Central
e en España. Paragneis conséguese no complexo Nevado-Filábride das cordilleiras de Almenara, Moreras e Victorias; e en menos cantidades
nas Serras da Unión e Cartaxena, en Murcia. O gneis tamén é común nas capas inferiores da codia terrestre. Aínda así, as gneis son pedras naturais pouco explotadas para o seu uso nas industrias,
agás a cachotería e decoración ornamental (construción de chanzos, tellas e adoquíns, entre outros). Antigamente usábase para a elaboración de estatuas e nalgunhas casas. A rocha ornamental obtense en bloques ou placas que se usan na construción, elementos decorativos ou artísticos, segundo a súa beleza, cor, textura, durabilidade, resistencia e incluso aspectos históricos. Isto último cando quere manter unha determinada estrutura.
PARTICULARIDADES DOS GNEIS Ao fusionarse co cuarzo, o gneis tamén considérase un elemento de restauración de enerxía. Absorbe, almacena, libera e regula as enerxías do medio,
mellora a saúde das persoas, cura e amplifica os aspectos positivos.
